Op dit moment werk ik bij drie organisaties als vrijwilliger: WonenPlus Alkmaar (Adviesraad), project G’oud (interviews) en MEE & de Wering (wegwijzer).
Bij WonenPlus werken veel vrijwilligers, die de hand- en spandiensten doen voor oudere mensen die thuis zitten of jongeren met een beperking. Dat gaat van het ophangen van een lamp en kleine tuinklusjes doen tot helpen bij administratie of het samen drinken van een kop koffie. Hier zit ik in de Adviesraad. Wij geven adviezen als we in ons dagelijks leven ergens tegenaan lopen.
Voor WonenPlus ben ik ook actief bij de gespreksgroep Zingeving, als ondersteuning van de (ook vrijwillige) gespreksleidster. Zij geeft het onderwerp aan en ik vertel dingen vanuit mijn eigen empathie. Als je jezelf kwetsbaar opstelt komen er vanzelf allerlei onderwerpen voorbij en ontstaat er een hele mooie middag.
Voor project G’oud (Goed oud), dat zich inzet voor het langer zelfstandig thuis wonen van ouderen, doe ik interviews voor de appartementen die bij de Oldeburg en bij Hofstaete horen. Dat zijn zelfstandige appartementen voor ouderen van Woonwaard. Om het welzijn van de bewoners te meten ga ik daar met een enquêteformulier heen en dan vraag ik de bewoners hoe ze het vinden, waar ze tegenaan lopen, hoe de contacten met elkaar zijn. Ik doe het nu voor het tweede jaar, dus nu kom ik ook terug bij de mensen die ik al een keer gehad heb. Dat is nog veel leuker, want dan kun je vergelijken met vorig jaar. Bij beide organisaties werk ik nu anderhalf jaar.
Voor MEE & de Wering zit ik in wijkcentrum De Daalder en daar geef ik samen met iemand anders informatie aan mensen die binnenkomen. Ze vragen bijvoorbeeld waar ze moeten zijn voor een mantelzorgcompliment. Of ze hebben een probleem waarbij ze niet weten bij welke instantie ze moeten zijn. Dan kunnen ze een informatiefolder meekrijgen. We zijn een soort wegwijzer.
Ik ben erbij gekomen doordat ik zelf thuis zat en ik hou best veel van mensen. Mijn gezondheid was niet goed en ik wilde er meer uit. Ik heb mezelf een schop gegeven en ben terechtgekomen in het buurthuis in Oudorp. Er werd daar geknutseld, gefietst en gewandeld, maar dat is niets voor mij. Ik dacht ik kan wel weer weggaan. Maar toen werd ik benaderd door een coach van WonenPlus en die zei: je kunt heel veel voor ons betekenen. Toen realiseerde ik me dat ik graag weer wat wilde dóén. Zo en ik erin gerold en ik vind het enig. Vroeger ben ik drogist geweest en heb vaak mensen adviezen gegeven. Ik ben een mensen-mens, mijn werk is dat ook altijd geweest. Daarom wilde ik graag weer onder de mensen zijn.
Het is mooi om wat voor een ander te betekenen. Een mevrouw was helemaal in de put omdat ze aan staar geopereerd moest worden en ze zag het niet zitten hoe het thuis moest. Ze was het overzicht kwijt. Toen met ik met haar gaan zitten en heb besproken wat een staaroperatie inhoudt. Ze dacht ik kan niks meer en ik zie niks meer. Stuk voor stuk hebben we de problemen opgelost, waardoor ze op een gegeven moment zei: ‘U weet precies hoe ik me voel! Toen ik hier binnenkwam zag ik er geen gat meer in en nu heb ik het op een rijtje staan.’ Het zijn vaak kleine dingen. Het is het ontwarren van een kluwen.
Wat ik nu doe vind ik al ambitie genoeg. Ik hoop dat ik dit kan blijven doen, dit houdt mij op de been. Ik kan niet meer wat ik vroeger kon, maar voor mijn vrijwilligerswerk moet ik eruit en moet ik van alles doen. Als ik dat niet doe, zit ik de hele dag op de bank. Dan ga ik piekeren. Dit geeft mij zin in en aan mijn leven.
Als je vrijwilligerswerk gaat doen, kijk dan rond bij stichtingen die met vrijwilligers werken. Het hoeft helemaal niet zo groot te zijn. Ga met iemand die het nodig heeft een kopje koffie drinken en kijk hoeveel plezier het je doet als diegene blij is dat je gekomen bent.
interview: Jessica van Hooff